ਹੱਥ ਲਿਖਤ ਨੰਬਰ 222

ਮਾਂਡੂਕ ਕ ਉਪਨਿਸ਼ਦ ਅਥਰਵਣ ਬੇਦ ਤੇ ਹੋਰ ਰਚਨਾਵਾਂ
ਲੇਖਕ : ਨਾਮਾਲੂਮ।
ਵੇਰਵਾ : ਪੱਤਰ ੧੦੫ ੫੧; ਕਾਗ਼ਜ਼ ਦੇਸੀ; ਲਿਖਤ ਸਾਫ਼ ਦੇ ਸਾਦੀ; ਹਾਸ਼ੀਆ ਸਾਦਾ ਬਿਨਾਂ ਲਕੀਰਾਂ ਦੇ; ਪੁਸਤਕ ਬਿਨਾਂ ਜਿਲਦ; ਇਸ ਪੁਸਤਕ ਦੀ ਦੂਜੀ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿਤੇ ਦੇਖਣ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਆਈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਬੜੀ ਮਹਾਨਤਾ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।
ਸਮਾਂ : ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਨਹੀਂ।
ਲਿਖਾਰੀ : ਨਾਮਾਲੂਮ।
ੳ) ਮਾਂਡੂਕ ਉਪਨਿਸ਼ਦ ਅਥਰਬਣ ਵੇਦ
ਆਰੰਭ: ਅਥ ਮਾਂਡਕ ਉਪਨਿਖਦ ਅਥਰਬਣ ਬੇਦ। ਜੋ ਕਛੁ ਹੈ ਪ੍ਰਣਵ ਹੈ। ਅਥ ਯਹਿ ਜੋ ਕਛੁ ਭਯਾ ਹੈ ਪਰ ਜੋ ਕਛੁ ਹੋਤ ਹੈ ਅਰੁ ਜੋ ਕਛੁ ਹੋਗਾ ਸੰਪੂਰਨ ਵਹੀ ਹੈ। (ਪੱਤਰਾ ੧)
ਅੰਤ: ਅਰੁ ਜੋ ਕੋਊ ਪ੍ਰਣਵ ਕੋ ਯਾ ਭਾਤ ਜਾਨੈ ਵਹੀ ਗਿਯਾਨੀ ਹੈ। ਅਰੁ ਵਹੀ ਗਿਆਨ
ਰੂਪ ਹੈ। ਨਮਸਕਾਰ ਗਿਯਾਨੀਓਂ ਕੋ ਸ੍ਰੋਤਾ ਅਰੁ ਵਕਤਾ ਕੇ ਪਾਪੋ ਕਾ ਨਾਸ ਹੋ ।
੪੭। ਜੇ ਸਚਦਾਨੰਦ। ਰਾਮ ਹਰੇ। ਹਰੇ ਰਾਮ.....।
(ਅ) ਰਾਮ ਰਿਦਯ (ਕ੍ਰਿਤ ਸਾਧੂ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ)
ਆਰੰਭ : ਸ੍ਰੀ ਮਹਾਦੇਵ ਉਵਾਚ॥ ੧॥ ਸਵੈਯਾ। ਸੂਰਯ ਬੰਸ ਬਿਖੇ ਤਨੁ ਮਾਨੁਖ,
ਅੰਤ : ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ ਦਾਸ ਕੇ ਮੁਖੋ ਬਸੋ ਅਨੰਦ ਕੋ। ੫੪। ਇਸ ਸ੍ਰੀ ਮਤ ਅਧਯਾਤਮ
ਰਾਮਾਇਣੇ ਉਮਾ ਮਹੇਸੁਰ ਸੰਬਾਦੇ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਰਿਦਯੰ ਨਾਮ ਦੁਤੀਯੋ ਧਿਯਾਇ। (ਪੱਤਰਾ ੧੪ ਅ)
(ੲ) ਸ੍ਰੀ ਮਤ ਭਗਵਤ ਗੀਤਾ .
ਆਰੰਭ : ਸ੍ਰੀ ਗਣੇਸਾਏ ਨਮ:। ਧ੍ਰਿਤਰਾਸਟਰੋ ਵਾਚ। ਦੋਹਾ।
ਧਰ੍ਮ ਖੇਤ੍ ਕੁਲ ਖੇਤ੍ਰ ਮੈ, ਮਿਲੇ ਜੁਧ ਕੇ ਸਾਜ।
ਸੰਜੈ ਸੋ ਸੁਤ ਪਾਂਡਵਨਿ, ਕੀਨੈ ਕੈਸੇ ਕਾਜ॥੧॥ (ਪੱਤਰਾ ੧੫)
ਅੰਤ : ਤਬ ਲਗ ਸੰਤ ਭਾਨ ਕੀ, ਤਾਪ ਤਪਤ ਸਬ ਦੇਸ।
ਦ੍ਰਿਸਟ ਪਰਿਯੋ ਜਬ ਲਗੁ ਨਹੀਂ, ਹਰਿ ਗੀਤਾ ਰਾਕੇਸ॥੮੫॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਤ ਗੀਤਾਸੂਪਨਿਖਤਸੂ ਬ੍ਰਹਮ ਵਿਦਿਆਯਾਂ ਜੋਗ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸ੍ਰੀ
ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਅਰਜੁਨ ਸੰਬਾਦੇ ਸਨਿਆਸ ਯੋਗੋ ਨਾਮ ਅਸਟਦਸੋ ਧਿਆਇ॥ ੧੮॥
ਸਮਾਪਤੰ। (ਪੱਤਰਾ ੮੩ ਅ)
(ਸ) ਰਾਮ ਗੀਤਾ (ਕ੍ਰਿਤ ਸਾਧੂ ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ)
ਆਰੰਭ : ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ। ਅਥ ਰਾਮ ਗੀਤਾ ਮੂਲ ਭਾਖਾ ਲਿਖਯਤੇ। ਸ੍ਰੀ ਮਹਾਦੇਵ ਉਵਾਚ। ਕਬਿਤ।
ਤਬ ਹਰਿ ਰਾਮ ਚੰਦ ਜਗ ਮਾਨੰਦ ਚੰਦ ਕੀਰਤਿ......। (ਪੱਤਰਾ ੮੪)
ਅੰਤ : ਗੁਲਾਬ ਸਿੰਘ ਨਿਜ ਭ੍ਰਾਤ ਕੋ, ਰਾਮ ਬਖਾਨਿਯੋ ਔਧਿ ਪੁਰ ॥ ੧੩੩॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ
ਮਤ ਅਧਯਾਤਮ ਰਾਮਾਇਣੇ ਉਮਾ ਮਹੇਸ਼ ਸੰਬਾਦੇ ਉਤ੍ਰ ਕਾਂਡੇ ਰਾਮ ਗੀਤਾ ਨਾਮ
ਪੰਚਮੋ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥੫॥ (ਪੱਤਰਾ ੧੦੪)
(ਹ) ਸਪਤ ਸਲੋਕੀ ਗੀਤਾ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ) -
ਆਰੰਭ : ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ॥ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨੋਵਾਚ। ਅਥ ਸਪਤ ਸਲੋਕੀ ਗੀਤਾ
ਲਿਖਯਤੇ। ਸਲੋਕ। ਓਮਿਤਿ ਏਕਾਖਰੰ ਬ੍ਰਹਮ, (ਪੱਤਰਾ ੧੦੪ ਅ)
ਅੰਤ : ਸੋਰੋ ਸਪਤ ਸਲੋਕੈ ਸਰੈ, ਵਸਤੁ ਤਿਰੈਵਨ ਸੰਸਯ: ੮। ਸੰਪੂਰਨੰ। (ਪੱਤਰਾ ੧੦੫)
(ਕ) ਚਤਰ ਸਲੋਕੀ ਭਾਗਵਤ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ)
ਆਰੰਭ : ਸਲੋਕ। ਗਯਾਨੰ ਪਰਮ ਗੁਹਯੰ......(ਪੱਤਰਾ ੧੦੫)
ਅੰਤ : ਭਵਾਨ ਕਲਪ ਵਿਕਲਪੇਖੁ ਨ ਵਿਮੁਹਯਤੀ ਕਰਹਚਿਤ॥ ੭॥ ਇਤ ਸ੍ਰੀ ਚਤ੍
ਸਲੋਕੀ ਭਾਗਵਤ ਸਮਾਪਤੰ। ਓਂ ਤਤ ਸਤ। (ਪੱਤਰਾ ੧੦੫)
(ਖ) ਸ਼ਤ ਪ੍ਰਸ਼ਨੋਤਰੀ (ਕ੍ਰਿਤ ਮਨੋਹਰ ਦਾਸ, ਨਿਰੰਜਨੀ)
ਆਰੰਭ : ੴ ਸ੍ਰੀ ਗਣੇਸਾਯ ਨਮਹ। ਅਥ ਸਤ ਪ੍ਰਸਨੋਤਰੀ ਲਿਖਯਤੇ। ਸੋਰਠਾ।
ਵਾਚਯ ਲਖ ਕਰ ਜਾਨ, ਨਿਰਗੁਨ ਸਰਗੁਨ ਯੌ ਕਹਯੋ ।
ਕਰ ਨਮਸਕਾਰ ਬਖਾਨ, ਬਾਚਯ ਤਯਾਗ ਕਹਿ ਲੱਖ ਕੋ॥੧॥ (ਪੱਤਰਾ ੧)
ਅੰਤ : ਹੌ ਮੈ ਹੌ ਤੂ ਨਾਹਿ, ਹੌ ਤੂ ਹੌ ਮੈ ਹੈ ਕਹੀ।
ਸਬ ਹੈ ਹੋ ਤੂ ਮਾਹਿ, ਹੋ ਤੂ ਹੋ ਤੂ ਏਕ ਹੈ ॥ ੩੯॥
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਸਤ ਪ੍ਰਸਨੋਤਰੀ ਭਾਖਾ ਮਨੋਹਰ ਦਾਸ ਨਿਰੰਜਨੀ ਕਥਿਤੇ ਨਵਮ ਖੰਡਹ॥ ॥ (ਪੱਤਰਾ ੫੧)